آ پیچ تنظیم نوعی اتصال دهنده است که عملکرد متفاوتی نسبت به پیچ و مهره های سنتی دارد. از آن برای محکم کردن یک شی در داخل یا در برابر دیگری مانند چرخ دنده یا قرقره روی شفت استفاده می شود. روشی که آنها این کار را انجام می دهند با اعمال نیروی فشاری از طریق نوک پیچ است که حرکت نسبی بین دو جزء را متوقف می کند. تفاوت اصلی بین یک پیچ تنظیم و یک پیچ معمولی این است که قسمت دومی دارای قسمت بدون رزوه است، در حالی که ساقه اولی از بالا به پایین رزوه می شود.

اکثر پیچ‌های ست بدون سر هستند، به همین دلیل است که گاهی اوقات به آنها بست کور نیز می‌گویند. کل بدن آنها معمولاً کاملاً رزوه ای است و در ابعاد گسترده ای وجود دارند. آنها را می توان با استفاده از درایو آچار داخلی مخصوص یا کلید آلن سفت کرد. آنها ممکن است انواع مختلفی داشته باشند، مانند فنجان ساده، فنجان پیچ خورده، تخت، بیضی، مخروطی، نیمه سگ و نوک نرم. این انواع نقطه می توانند در کیفیت های مهندسی که ارائه می دهند متفاوت باشند، مانند میزان نفوذ آنها، که قدرت نگهداری آنها را تعیین می کند.

مهم است که یک پیچ تنظیم را به درستی نصب کنید تا بتواند همانطور که در نظر گرفته شده است کار کند. برای این کار باید یک سوراخ پیلوت دریل شود تا به اندازه ای بزرگ باشد که پیچ داخل آن قرار بگیرد. برای جلوگیری از سوراخ کردن بیش از حد سوراخ، ایده خوبی است که از نوار آبی در اطراف مته استفاده کنید. همچنین بهتر است پیچ را قبل از نصب از قبل با چسب بچسبانید که فرآیند نصب را بسیار آسان تر می کند.

پس از نصب پیچ تنظیم، می توان آن را با استفاده از درایو ست سوکت سفت کرد. فرورفتگی درایو این بست ها معمولاً شش ضلعی است و برای پذیرش آچار آلن طراحی شده است. ایده خوبی است که هنگام پیچاندن پیچ های تنظیم شده فقط مقدار کمی گشتاور اعمال کنید، زیرا سفت شدن بیش از حد می تواند باعث شکستن یا کنده شدن آنها شود.

اگر یک پیچ تنظیم کنده شود، می توان آن را با بریدن شکافی در سر با ابزار دوار تعمیر کرد. این یک برش کوچک در سر پیچ ایجاد می کند که سپس می توان آن را با یک پیچ گوشتی سر صاف جدا کرد. برای تعمیر پیچ های بسته بندی شده باید با یک متخصص مشورت شود. اغلب می توان با کمی صبر و ابزار مناسب آنها را به عنوان جدید کار کرد.